Árangur í loftslagsmálum – leiðin er til og möguleg en dýr og flókin
Fáir deila lengur um að slæm staða loftslagsmála er að miklu leyti tilkomin af mannavöldum, en samt sem áður gengur hægt að þoka málum til betri áttar. Ekki er hægt að tala um skort á áætlunum, vandamálið er að það þarf ákvarðanir um draga mun hraðar úr losun og fyrr en verið er að gera og stefna að núna. Það þarf að snúa þróuninni við, núna.
Staðan gæti verið betri. Haldi þróunin áfram eins og nú er mun mikið vanta upp á að markmið um að halda hækkun hitastigs innan 1,5° frá því fyrir iðnbyltingu. Samkvæmt útreikningum Orkuskiptanefndarinnar mun losun CO2 nema 43-45 gígatonnum árið 2030 miðað við óbreytt ástand. Samkvæmtfram framkomnum loforðum einstakra ríka verður losunin 40 gígatonn 2030. Til þess að markmiðið um takmörkun hitastigs náist þarf losunin hins vegar að fara niður í 19-24 gígatonn. Það vantar því um 17 gígatonna minnkun til þess að markmið náist 2030.
Orkuskiptanefndin leggur fram tillögur um með hvaða leiðum megi ná markmiðunum. Fyrsta og stærsta atriðið snýr að náttúrunni. Þar þarf haldbært samkomulag um að stöðva eyðingu skóga og endurreisn ýmissa þátta í náttúrunni. Þá þarf að tryggja fjármagn til þróunarríka um að þau geti tekið þátt í þessari vegferð. Þetta gæti minnkað losun um 6,6 gígatonn. Í öðru lagi þarf haldbært samkomulag mikilvægustu ríkja um að draga verulega úr kolanotkun á næsta áratug og framleiða raforku með endurnýjanlegum orkugjöfum. Með því væri hægt að ná fram minnkun losunar um 3,5 gígatonn. Í þriðja lagi er umferð á vegum þar sem m.a. þarf að tryggja að sala bíla sem nota jarðefnaeldsneyti verði bönnuð eftir 2035. Þetta gæti skilað minnkun um 2,3 gígatonn. Í fjórða lagi þarf samkomulag milli ríkja, fyrirtækja og atvinnugreinasamtaka um mikla minnkun losunar vegna framleiðslu á stáli og sementi, sem og í flugumferð og flutningum á sjó. Þar væri hægt að ná minnkun losunar um 2,1 gígatonn. Í fimmta lagi, gæti samkomulag um að auka skilvirkni og hagkvæmni við orkunotkun á öllum sviðum skilað minnkun losunar um 2,5 gígatonn.
Það er nokkuð ljóst að það þarf að umbreyta raforkuframleiðslu algerlega og að það þarf að gerast á tiltölulega skömmum tíma. Að mati Alþjóðaorkumálastofnunarinnar er það mögulegt, bæði tæknilega og efnahagslega. Umbreytingin felur í sér að öll raforka yrði framleidd með endurnýjanlegum orkugjöfum. Rafvæðing skiptir mestu máli en það verður líka mikil þörf fyrir annars konar hreina orku, sérstaklega vetni og lífræna orkugjafa vegna notkunar í flutningum og framleiðslu. Þessu til viðbótar virðist umræða um kjarnorku komin upp á borðið aftur.
Fyrir utan stóraukið framboð á hreinu rafmagni verður líka þörf fyrir aukna hagkvæmni og skilvirkni í meðferð og notkun orku. Þá skiptir minnkun á losun metans líka miklu máli, en samkomulag um þá hlið málsins náðist á fyrstu dögum loftslagsráðstefnunnar.
Það skiptir miklu máli að allar þjóðir geti verið með í þessari umbreytingu og að hún fari fram með jöfnum og aðgengilegum hætti. Í dag eru um 770 milljón manns í heiminum án rafmagns. Það þarf að tryggja framfarir fyrir þann hóp. Þá er einnig ljóst að umbreytingin á Vesturlöndum þarf að fara fram án mikilla truflana, enda erfitt fyrir almenning að sætta sig við að hafa ekki sama aðgang að orku og hingað til, að fórna lífsgæðum í nafni baráttunnar við loftslagsbreytingar.
Lesa Hagsjána í heild
Hagsjá: Árangur í loftslagsmálum – leiðin er til og möguleg en dýr og flókin