Ef við leigjum bíl í nokkra daga eða vikur, til dæmis í sumarfríi erlendis, tengjum við gjarnan einn eða fleiri síma fjölskyldunnar við bílinn með þráðlausum búnaði (e. Bluetooth). Nytsemin er ótvíræð, hlusta má á leiðsögutækið, spila tónlist og hvaðeina.
Mörg bílaleigufyrirtæki hafa það fyrirmyndarverklag að fjarlægja símatengingar og gögn leigutaka þegar ökutæki er skilað. Sé slíkt ekki gert eru upplýsingarnar sýnilegar þeim sem á eftir koma og slyngir hrappar geta meira að segja hlaðið niður öllum tengiliðalista símans, símtalaskránni eins og hún leggur sig, leiðsagnarferlum og fjölmörgu fleiru sem vistast sjálfkrafa í hugbúnað bílsins og ber með sér persónuupplýsingar um hvert þú fórst, við hvern þú talaðir og eftir atvikum, hvað þú gerðir. Ef þú ert með síma frá vinnuveitanda er eftir enn meiru að slægjast.
Fyrirmælafölsun byggir á slíkum upplýsingum
Hver er áhættan?, kann einhver að spyrja. Svikahrappar geta hagnýtt þær upplýsingar sem vistast í hugbúnaði bílaleigubílsins til að villa á sér heimildir í margskonar samskiptasvikum (e. social engineering). Upplýsingarnar geta þeir notað til að undirbúa sig vel til að þeir geti sent trúverðug skilaboð í nafni fórnarlambs. Með því að komast yfir ferðaferilinn og símtalasöguna í fríinu og að fylgjast grannt með hegðun þinni á samfélagsmiðlum, jafnvel að brjótast inn á Facebook-aðganginn, má púsla saman sannfærandi lygasögu og beita henni á ættingja, vinnuveitanda, banka, tryggingafélög og marga fleiri sem þér tengjast. Fyrirbærinu má líkja við sálfræðihernað þar sem svikahrappar nota sálræna og tilfinningalega eiginleika fólks til að ráðskast með það.